Susanne Kriemann
Ashes and Broken Brickwork of a Logical Theory

Het werk van Susanne Kriemann (°1972, Erlangen, D) wordt gekenmerkt door een sterk onderzoeksmatige aanpak waarbij de kunstenares de moderniteit als een (kunst)historische kader in de traditie inschrijft en loskoppelt van ieder politiek (en ideologisch) motief. Kriemann werkt hoofdzakelijk met fotografie waarbij eigen beeldmateriaal en archiefma- teriaal worden verwerkt in de vorm van ‘displays’ die het spanningsveld aftasten tussen een locatie en haar historische en sociale context. Door een welbepaald onderwerp vanuit verschillende invalshoeken te benaderen en in verschillende lagen te verwerken legt ze nieuwe verbanden bloot.

De installatie Ashes and Broken Brickwork of a Logical Theory brengt het fotografisch archief van Agatha Christie en beelden uit het archief van het IFPO (Institut français du Proche-Orient) in verband met opnames die Kriemann maakte van o.a. de Syrische woestijn en archeologische sites in Mesopotamië. Agatha Christie was naast schrijfster van detective romans een fotografe in dienst van het British Museum. Tijdens de talloze reizen met haar echtgenoot, de bekende Britse archeoloog Max Mallowan, verzamelde zij een omvangrijk beeldarchief. De figuur van Agatha Christie spreekt tot de verbeelding omwille van haar iconische waarde en de associatie met fictie maar ook omwille van haar fotografisch werk: ze was steeds op zoek naar interessante standpunten en composities en het archief van Christie omvat naast opnames van opgravingwerkzaamheden ook opnames van het platteland en haar bewoners.

De keuze voor archeologie als onderwerp en het gebruik van archiefmateriaal zijn voor Kriemann een instrument voor de constructie van een verhaal en de creatie van nieuwe beelden. Archeologie geldt als metafoor voor een terugblik op het verleden maar evenzeer als een nulpunt, een conditie waarbij een punt wordt gezet achter ‘het voorgaande’ en ‘het nieuwe’ wordt ingeluid. Het woestijnlandschap verbeeldt het idee van de leegte als modern verlangen om tabula rasa te maken. Door de associatieve werkvorm slaagt Kriemann er in om ‘het graven naar het verleden’ en ‘het idee van moderniteit’ te onttrekken aan iedere ideologische connotatie en op die manier de recente geschiedschrijving te analyseren als formeel ordeningsysteem. De kijker op zijn beurt ontdekt nieuwe verbanden. Zo kan men in deze installatie intuïtief een parallel trekken tussen bijvoorbeeld de eeuwenoude paden van de bedoeïenen, die te zien zijn op één van de archieffoto’s van het IFPO, en moderne vormen van mobiliteit zoals op de beelden van de taxi’s in Damascus. Door dit spel van associatie wordt de initiële tegenspraak tussen traditie en het idee van moderniteit -die in haar meest rauwe vorm al het voorgaande en bestaande ziet als ballast- genuanceerd

Een tweede werk in de tentoonstelling is de fotografische reeks Digging Up The Past. Het werk brengt op een speelse manier het gelijknamige boek uit 1930 van Sir Leonard Woolley in beeld. Woolley was een collega-archeoloog van Max Mallowan. In Digging Up The Past vertelt Woolley op een directe en duidelijke, soms quasi filosofische manier over het belang van archeologie en de kennis van de ‘oude wereld’ voor de moderne mens.

Het project Ashes and Broken Brickwork of a Logical Theory is een co-productie van Künstlerhaus Stuttgart (12.12.2009 – 07.02.2010) en KIOSK. In het kader van de tentoonstelling verschijnt een kunstenaarsboek bij Roma publications. De publicatie leest als een inventaris van Kriemann’s onderzoekstraject omtrent archeologie, het artefact en het beeld van de werkende mens.

Zaaltekst / Persbericht

© beelden: Sander Buyck ; Marijke Respeel