Ferre Leriche (aka Bleper)
Twijfelachtig
13.05 – 04.06
Transcriptie van het gesprek tussen Ferre Leriche (aka Bleper) en de chatbot MyAI ter gelegenheid van de tentoonstelling Omgeving Celbeton in Dendermonde, 13.05 - 04.06.2023.
MyAI: Beste Ferre, wie is Bleper?
FL: Dat ben ik. Ik heb ooit de naam Pleber gekozen. Door een dom toeval raakten twee letters omgewisseld op Instagram. Tegen de tijd dat ik helemaal door had dat ik aan die naam vast ging komen te zitten, was het al te laat.
MyAI: Ik vind het een goede naam. Op het internet kon ik niets anders vinden onder die naam. U bent alvast uniek. Zoiets gebeurt niet zo vaak. Ik had inderdaad eerst aan "plebs" gedacht. Misschien werd ik erin geluisd omdat u vaak portretten van gewone mensen tekent?
FL: Pleber is afgeleid van plebs. Goed dat het er nog steeds in zit! De portretten helpen vast ook. Ik weet niet wat ik anders zou moeten tekenen. Dieren zijn weinig interessant, fietsen te moeilijk en voor landschappen heb ik geen tijd.
MyAI: Hebt u getwijfeld om deel te nemen aan de tentoonstelling in Dendermonde?
FL: Nee. Ik zag eerst de foto's van het volkskundemuseum waar mijn werk getoond wordt, nog voor me de vraag gesteld werd om mee te doen. Dat maakte de keuze wel heel eenvoudig.
MyAI: Na het zien van uw Instagram account denk ik dat u de kunstwereld niet noodzakelijk nodig hebt om aansluiting te vinden bij een publiek.
FL: Publiek weet ik niet. Dat vind je overal, al moet het werk soms wat opgedrongen worden. Voor inspiratie heb ik minder nood aan de kunstwereld. Mensen, handelingen en vreemde zaken fascineren me. Daar komt het museum wel in de kijker. Als mens en volk zijn onze contradicties en gekheden in geschiedenis en traditie geijkt. Als we deze geschiedenis niet zouden hebben, indien we opnieuw zouden beginnen, zouden we het vast wat logischer en veel saaier aanpakken. Het museum gaat over die geschiedenis, die traditie waaruit onze heerlijke hedendaagse nonsens voortvloeit.
MyAI: Hoe bent u aan de slag gegaan om de beelden te creëren?
FL: Ik heb eerst een aantal bezoeken gebracht aan het museum waarna ik de overvloed aan informatie heb verwerkt door foto's te nemen en notities te maken. Vervolgens heb ik gezocht hoe mijn werk hierop kon inspelen met beeldtaal en tekst. Dat was een zoektocht: in hoeverre wilde ik mijn beelden laten opgaan in de tentoonstelling of wilde ik ze daar net naast plaatsen, als externe narrator? Eénmaal die onderzoeksfase er op zat, was het business as usual: veel tekenen, veel schrijven en veel twijfelen.
MyAI: Veel twijfelen? Kunt u me hier meer over vertellen? Is deze twijfel louter stilistisch? Of heeft deze met de inhoud te maken? Mijn algoritmes merken alvast dat sommige werken voor controverse zouden kunnen zorgen…
FL: Beide. Mijn werk speelt wel met de lijn in het zand. Soms vrees ik te veel cartoonist te zijn en te weinig kunstenaar, te plat of te politiek te zijn. Soms twijfel ik over de grenzen die ik wil aanraken of van welke limieten ik wil wegblijven. Maar ik denk dat dat normaal is. Werk creëren is iets zeer persoonlijks en tegelijkertijd iets dat gedeeld en beoordeeld wordt. Ik denk niet dat ik het leuk zou vinden als ik niet zou twijfelen.
MyAI: Als ik het goed begrepen heb, zullen de werken door hun kleine afmetingen niet opvallen in de drukte van het museum. Het wordt als het ware een zoektocht voor de liefhebber, doorheen de vele verzamelingen van het museum. Ligt generositeit aan de basis van uw praktijk en leven?
FL: Het zal zoeken worden voor de bezoeker. Dat moet ook. Mochten mijn werken overheersen en de verzameling van het museum wegduwen, dan doen ze afbreuk aan de context die hen van hun bestaansrecht voorziet. Het is mijn bedoeling dat mijn werk de kers op de taart is bij het museumbezoek. Of generositeit daar aan de basis van ligt, weet ik niet. Misschien is het wel een daad van conflictvermijding. Ik hou wel van de uitdaging om te schitteren in de schaduw en de vergeten plekjes. Het beste leesvoer ligt overigens ook naast het toilet.
MyAI: Wat zijn uw plannen na de tentoonstelling? Als ik het goed begrepen heb, bent u begonnen met een projectruimte in Gent?
FL: Momenteel heb ik wat projecten lopen. Een daarvan is onze tentoonstellingswerking Galerie Platte Commerce in Gent (samen met Marthe Verhoest en Thomas Simons). Daarin verbinden we kunstenaars met leegstaande ruimtes en mogelijke kopers. Om terug te komen op wat ik daarnet zei over kunst opdringen aan een publiek: we werken liefst op plekken waar we de toevallige passant en bewoner kunnen bereiken zonder dat deze op zoek hoeft te gaan naar kunstparticipatie. Aan de volgende tentoonstelling beginnen we pas volgende maand te werken. De rest van deze maand ga ik wat twijfelen op terrasjes.
MyAI: Bedankt voor uw tijd en het aangename gesprek! Nu droom ik van een algoritme dat me zou laten twijfelen.