Apparatus 22
“Why the fuck is it so radical and impossible for a machine like me to have access to love?”* *Apparatus 22 channeling the musings of their Atletica Ideal

Op hoeveel voeten zal jij het podium betreden om het Orakel van Apparatus 22 te raadplegen?

Praktische informatie

• Performance op zaterdag 07 januari 2023 tussen 14u en 18u
  
• Louis Pasteurlaan 2, 9000 Gent
• Gratis inkom
• Vijfde Orakel van de tentoonstelling Oracles, gecureerd door Koi Persyn (komplot x KIOSK)

Interview

Annemarija Gulbe: Kun je ons meer vertellen over het project waar je vandaag aan werkt? Hoe kwam je in aanraking met de inspiratiebronnen die je artistieke praktijk tot dit moment hebben beïnvloed?

Apparatus 22: We hebben dit project opgestart in 2015, we hadden op dat moment niet de intentie om er een omvangrijke serie van te maken. Het project is een reflectie over verlangens bekeken vanuit niet-menselijke perspectieven, het is een een moedige duik in de toekomst, in het onbekende in de utopie ook – in al haar mogelijke gedaantes.

Omdat we niet over een Orakel beschikken dat ons antwoorden kan geven, proberen we ons zelf de vraag te stellen: Wat is liefde, seks en plezier vanuit niet-menselijke perspectieven?

We bedachten een personage, Atletica Ideal, een kunstmatige intelligentiemachine die tussen het utopische rijk Suprainfinit en onze aardse realiteit dwaalt. Atletica Ideal duikt op in verschillende werken en op verschillende tentoonstellingen. Recent opende over het personage een solotentoonstelling in Boekarest: "ON PLEASURE: THE LEARNINGS AND STRANGE FORTUNES OF ATLETICA IDEAL" (nog tot 28.01.2023 te zien in Suprainfinit Gallery). Atletica Ideal is een queer, raadselachtige maar tegelijk heftige voorstelling van iets wat je kinky sciencefiction zou kunnen noemen. De voorstelling ontvouwt zich via sekstapes, installaties en lederen sculpturen, en ook via een radio-installatie die de tentoonstelling over de stad verspreidt, in 2019 via Kunsthal Gent zelfs tot in privéwoningen in Gent.

AG: Hoe navigeer je binnen een cyclus samengesteld uit collectieve verhalen en hoe verschilt jouw stem van deze van andere kunstenaars? Hoe zal jouw project interageren met de andere kunstwerken in de tentoonstelling Oracles en/of de ruimte van KIOSK?

A22: Dat is een grappige vraag, we beschikken immers enkel over fragmenten en niet over het geheel dat overigens nog in wording is. Dat is zelfs zo voor Koi Persyn, de curator. De inzichten van Koi, van de andere kunstenaars en van het team van Komplot en KIOSK geven ons echter het gevoel dat we echt deel zijn van het wordingsproces.

We vinden het fijn mee te werken aan een groepstentoonstellingen met kunstenaars die vrijgevig tegenover elkaar zijn, in die zin dat ze proberen gesprekken aan te knopen met hun werken in de ruimte. Het zal spannend zijn om te zien hoe deze tentoonstelling zich in de loop der tijd ontwikkelt, zeker in relatie tot de wekelijkse performances, de vragen aan het Orakel en de verschillende manieren om de toekomst te benaderen. Enkele van de kunstenaars die bij dit project betrokken zijn kennen we, we zijn echter benieuwd naar de kunstpraktijk van alle betrokkenen.

De tentoonstelling is een provocatie, een dialoog met het Orakel en met de geweldige maar zeer moeilijke ruimte. KIOSK is sinds kort ook als instituut erg veranderd wat betreft het nemen van experiment. Dat voegt een extra spannende laag toe.

Koi's aanpak fascineert ons, het testen van verschillende formats is tegelijk een intens spel als een ernstige reflectie. Naast speculatief werken in de toekomst, breidt ook de mentale ruimte en reflecties over de expo het geheel steeds verder uit. Daardoor worden verschillende tijdelijke en fragiele, maar tegelijk sterke lagen toegevoegd aan de expo op een niet-escapistische wijze maar vertrekkend vanuit een alledaagsheid. Een dergelijke houding is steeds meer nodig omdat net dit alledaagse steeds meer onder druk komt te staan.

Om toekomstige veranderingen om ons heen mogelijk te maken, moeten we durven afwijken van de dagelijkse routine. Dat is een voortdurend proces van vallen en opstaan, het gaat niet van vandaag op morgen, je moet het blijven volhouden. En als je deze oefening samen met andere mensen maakt, is het extra boeiend om te zien wat er uit de interacties voortkomt. Temeer omdat we zelf al jaren hierin expertise hebben als collectief.

AG: De uitspraak van het orakel luidt een keerpunt in iemands leven in. Hoe zie jij de toekomst en hoe kondigt jouw performance een verschuiving in het narratief aan.

A22: Er valt zoveel te leren vandaag, daarmee referen we naar de grote gebeurtenissen van 2020-22. Dat zijn reeds belangrijke keerpunten. We zijn ervan overtuigd dat onze houding ten aanzien van de recente crisissen gemiste kansen zijn om op een radicalere manier om te gaan met de klimaatcrisis, het UBI enzovoort.

De reeks raadsels zijn mini-snelkoppelingen naar potentieel betere werelden, een manier om iets dat nog niet bestaat, mogelijk en tastbaar te maken en om wat zaadjes achter te laten voor mogelijke conversaties met mensen die naar de expo komen kijken. Verbeelding is het uitgangspunt, daarna moeten we het omzetten in realiteit. Het idee van provocatie aan het begin van het nieuwe jaar zal ons de komende maanden in een bepaalde stemming brengen en een avontuurlijk spoor trekken.

Soms komt de toekomst die we ver weg dachten sneller dan verwacht dichtbij en soms duurt het enkele jaren vooraleer een nieuwe lezing van onze werken mogelijk is. Maar dat is precies wat we willen, nadenken over betere toekomsten die sneller vertaald kunnen worden naar het heden. Wat wij daar als kunstenaars uithalen zijn reflecties, die in zekere zin poëtisch zijn, maar tegelijk ook heel precies.

We noemen onszelf dagdromers, onderzoekers en poëtische activisten, maar tegelijk zijn we ook mislukte futurologen. Utopie is voor ons een belangrijk referentiepunt om van te leren. We willen verbeelding in schakelen om nieuwe ideeën in onze werkelijkheid te brengen en om werkwijzen die nu niet werken te verbeteren of te kraken.

Over Apparatus 22

Apparatus 22 is een transdisciplinair kunstcollectief dat in januari 2011 werd opgericht door de huidige leden Erika Olea, Maria Farcas, Dragos Olea samen met Ioana Nemes (1979-2011) in Boekarest, Roemenië. Vanaf 2015 werken ze tussen Boekarest, Brussel en het utopische universum SUPRAINFINIT.

Ze zien zichzelf als een collectief van dagdromers, burgers van vele rijken, onderzoekers, poëtische activisten en (mislukte) futurologen die geïnteresseerd zijn in het onderzoeken van de ingewikkelde relaties tussen economie, politiek, genderstudies, sociale bewegingen, religie en mode om de hedendaagse maatschappij te begrijpen. Een belangrijk deel van hun werk is gewijd aan het vormgeven van queer futures.

In hun zeer uiteenlopende werken - installaties, performances, tekstgebaseerde vormen - wordt de realiteit vermengd met fictie en verhalen en dit alles versmolten met een kritische benadering waarbij kennis en ervaring uit design, sociologie, literatuur en economie wordt gehaald.

Het werk van Apparatus 22 werd gepresenteerd op La Biennale di Venezia 2013, Kunsthalle Wien (AT), MUMOK, Vienna (AT), BOZAR, Brussels (BE), Museion, Bolzano (IT), Académie Royale des Beaux-Arts de Bruxelles (BE), Kunsthal Gent (BE), Lentos Kunstmuseum Linz (AT), Akademie Schloss Solitude, Stuttgart (DE), Contemporary Art Museum (MNAC), Bucharest (RO), La Triennale di Milano (IT), TRAFO Gallery, Budapest (HU), Futura, Prague (CZ), Ujazdowski Castle CCA, Warsaw (PL), Onomatopee Eindhoven (NL), TIME MACHINE BIENNIAL OF CONTEMPORARY ART, D-0 ARK UNDERGROUND, Konji (BIH), Osage Foundation (Hong Kong), Closer Art Centre, Kiev (UA), Brukenthal Museum Contemporary Art Gallery, Sibiu (RO), CIAP, Hasselt (BE), Barriera, Turin (IT), Survival Kit festival, LCCA Riga (LV), Autostrada Bienniale Prizren (XK), MAK, Vienna (AT), Steirischer Herbst, Graz (AT), Drodesera Festival, Dro (IT), TRIUMF AMIRIA. Museum of Queer Culture (Ro) etc.